با تنهایی خود کنار بیایید. چگونه با تنهایی زنان کنار بیاییم؟ - نامه به ویراستار. توصیه یک روانشناس: چگونه بر افسردگی در میان تنهایی غلبه کنیم

با وجود فرصت های بزرگ، پیدا کردن یک زوج در دنیای مدرن برای برخی از افراد بسیار دشوار است. اگر تمایلی به دیدن شخص دیگری در کنار خود، برقراری ارتباط و مراقبت از او وجود ندارد، چگونه با تنهایی کنار بیایید؟

چگونه در زندگی شخصی خود با تنهایی کنار بیایید و نگران آن نباشید

اصولاً چنین مشکلی مانند تنهایی برای بسیاری از افراد خودکفا که استقلال و فرصت کنترل مستقل سرنوشت خود را بدون توجه به خانواده ترجیح می دهند وجود ندارد. آنها از سبک زندگی خود راضی هستند و آن را بهترین انتخاب برای خود می دانند. چنین مجردان یا خدمتکاران قدیمی هنوز هم وجود دارند. آنها در گذشته نمانده اند و سعی نمی کنند دیدگاه خود را در مورد ازدواج تغییر دهند. آنها حتی برای یافتن شرکای موقت تلاش نمی کنند. آنها احساس تنهایی خوبی دارند. آنها اصلاً به این سؤال فکر نمی کنند که چگونه با تنهایی کنار بیایند.

اما افراد دیگری هم هستند که تنهایی خود را یک سوء تفاهم موقت و آزاردهنده می دانند. آنها تمام تلاش خود را برای یافتن همسر می کنند، اما به دلایلی نمی توانند این کار را انجام دهند. این اتفاق می افتد که خواسته هایی که آنها از شرکای بالقوه دارند آنقدر زیاد است که هیچ کس نمی تواند نیازهای آنها را برآورده کند.

برای کسانی که صمیمانه به یک جلسه شاد اعتقاد دارند سخت تر است. منتظر و به امید دیدار با یک همفکر. اما او هنوز آنجا نیست. تنهایی برای افرادی که دوست ندارند حتی بدتر است. با این حال، آنها به دلیل خلق و خوی و اجتماعی بودن آنها ضروری هستند. افراد محرمانه و غیرقابل معاشرت تماس زیادی با همکاران خود دارند و تماس های اجباری با اقوام نزدیک دارند. آنها اصلاً از تنهایی رنج نمی برند. و آن دسته از افرادی که می خواهند کمی به آنها نزدیکتر شوند، اغلب آنها را آزار می دهند.

راه های زیادی برای دوست یابی و گسترش دایره اجتماعی خود وجود دارد. اینها باشگاه های سرگرمی، سالن های ورزشی، سالن های زیبایی، نمایشگاه های هنرمندان مشهور، آموزش های مختلف روانشناسی هستند که انگیزه را افزایش می دهند. همه جا می توانید با همکارهای خوب ملاقات کنید و با آرامش در مورد موضوعات هیجان انگیز با آنها بحث کنید.

چگونه به عنوان یک مرد با تنهایی کنار بیاییم و مشکلات احتمالی را از بین ببریم

معمولاً افرادی که سنشان از مرز سی سالگی گذشته است، تنهایی را یک مشکل می دانند.

از این گذشته ، آنها قبلاً برای این کار وقت نداشتند:

• آنها سخت مطالعه کردند.
• دفاع از پروژه های فارغ التحصیلی؛
• پایان نامه نوشت؛
• روی ایجاد شغل متمرکز شده است.

و اکنون آنها به اکثر خواسته های خود رسیده اند. اما بخشی از این طرح محقق نشد. به طور ناگهانی برای آنها بسیار مهم شد که بفهمند دیگران چگونه با تنهایی کنار می آیند و آیا می توانند کاری برای آن انجام دهند.

این افراد به رفاه مالی رسیدند اما دوست و عزیزی نداشتند. در این صورت نباید از جامعه جدا شوید. شما باید آپارتمان خود را بیشتر ترک کنید و با همسایه ها و دیگران ارتباط برقرار کنید تا به مرور زمان، فوبیاها و عقده های متعدد به وضعیت عاطفی افسرده شما اضافه نشود.

دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد زندگی تنهایی دارند. همه چیز به خود شخص و میزان پذیرش موقعیت خود بستگی دارد؛ در میان آنها ممکن است ویژگی هایی از شخصیت او وجود داشته باشد:

1. رهبری قوی و اقتدارگرایی، افراط کردن.
2. پرخاشگری که کنار آمدن با مردم را دشوار می کند.
3. نامرتب اطرافیان سعی می کنند در صورت عدم مراقبت از خود و داشتن بوی نامطبوع، حتی با افراد بسیار جالب ارتباط برقرار نکنند.
4. رویکرد خودخواهانه به ازدواج برای اینکه اتحادیه برای مدت طولانی دوام بیاورد و در سال اول از هم نپاشد، شرکا باید خود را با زندگی خانوادگی وفق دهند و مشکلات را حل کنند تا نتایج مورد نیاز هر دو را برآورده کند. آنها باید تغییر کنند و نه تنها خواسته های خود را در نظر بگیرند، در غیر این صورت ازدواج از بین می رود.

حتی اگر مردی واقعاً بخواهد یک رابطه جدی شروع کند، نباید این کار را عجولانه انجام دهد.

یک دختر ممکن است از درخواست پسر برای ثبت ازدواج فقط یک روز پس از ملاقات محتاط باشد. و به احتمال زیاد سعی خواهد کرد آشنایی را که به سختی شروع شده است قطع کند.

تنهایی تا جایی که آنها اجازه می دهند بر افراد تأثیر می گذارد. نگران نباشید، شما باید چیزی را در زندگی خود تغییر دهید، باید روی خود و شرایط خود کار کنید.

خوب، برای کسانی که رویای بهبود برخی از جنبه ها را دارند، می توانیم موارد زیر را ارائه دهیم:

1. شما باید نگرش خود را نسبت به خود تغییر دهید و از هرگونه تجلی احساسات دوستانه خوشحال شوید. بر این اساس به آنها پاسخ دهید.
2. باید درک کنید که تقریباً همه افراد در دوره های مختلف زندگی خود احساس تنهایی می کنند. هیچ چیز شرم آور در این وجود ندارد، شما باید نسبت به سایر افرادی که تشنه ارتباط هستند ابراز همدردی کنید.
3. برای غلبه بر کمرویی و بهبود مهارت های ارتباطی ارزش ثبت نام در آموزش روانشناسی را دارد.
4. حداقل در اینترنت به دنبال دوستانی باشید که بتوانید با آنها در مورد موضوعات جالب بحث کنید.
5. یک توله سگ یا بچه گربه، شاید حتی یک طوطی تهیه کنید. در شرکت برادران کوچک ما، زندگی بسیار سرگرم کننده تر خواهد شد.

تنها بودن چندان ترسناک نیست. به هر حال، مردم کمبود ارتباطات را به روش‌های مختلف جبران می‌کنند، به‌ویژه در زمان ما که فناوری پیشرفته داریم.

گاهی اوقات زنانی که از یافتن عزیزی ناامید هستند یا نمی توانند با او تشکیل خانواده دهند، تصمیم به داشتن فرزند می گیرند. در عین حال قصد دارند بچه را خودشان بزرگ کنند.

این گام بسیار جدی به ما این امکان را می دهد که به طور ریشه ای این مسئله را حل کنیم که چگونه یک زن می تواند با تنهایی کنار بیاید. اما اگر سرنوشت دیگر گزینه های دیگری را در اختیار شما قرار نداد، باید به عنوان آخرین راه چاره به آن متوسل شوید.

نحوه مقابله با تنهایی - ویدئو

ویراستاران پراومیر نامه ای با عنوان "سوال از کشیش" دریافت کردند:

من می خواهم از کشیش سؤالی بپرسم. من سعی کردم در این مورد با کشیش های کلیسای خود صحبت کنم، اما، متأسفانه، چیزی قابل فهم نشنیدم.

من نمی توانم نقشه خدا را برای خودم درک کنم. چه کسی به بدبختی من نیاز دارد؟

من به زودی چهل ساله می شوم، در یک آپارتمان کوچک با مادرم زندگی می کنم. من شغل جالبی دارم، دوستان زیادی دارم، در گروه کر می خوانم، در مدرسه یکشنبه تدریس می کنم. ظاهر من معمولی است، من هرگز یک جوراب آبی با روسری مشکی نبودم - در رویدادهای شرکت و غیره شرکت می کنم. اما من متاهل نیستم، هرگز نامزد هم نداشتم و بچه هم نداشتم. و احتمالا دیگر تکرار نخواهد شد.

نه، قسم نمی‌خورم و از دعا و امید خسته نمی‌شوم، نمونه‌هایی از ازدواج‌های خوشبخت را می‌دانم، می‌دانم که شاید وقت داشته باشم تا بچه‌ای به دنیا بیاورم. اما در مورد من، احتمال بیشتری وجود دارد که این اتفاق نیفتد، درست نشود، نتیجه نگیرد. من نمی توانم فرزندخواندگی کنم - مادرم مخالف است و آپارتمان متعلق به او است.

در بخش محل کار، همه دختران با خانواده هستند. و هر بار که می بینم چقدر خوشحال هستند، از بارداری خود، رفتن به مرخصی زایمان، انتخاب کالسکه لذت می برند، برایم دردناک است. بعد از مدتی با نوزادان به ملاقات می آیند.

من می بینم که چگونه سایر همکاران با شوهر و فرزندان خود آرام می گیرند - همه چیز در زندگی آنها خوب است. من حسادت نمی کنم - این یک احساس متفاوت است، اما من همچنین می خواهم که مانند احساس آنها باشد. و این آرزوی بدی نیست - از این گذشته ، خداوند خود گفت: "خوب نیست که انسان تنها باشد" و ما را برکت داد که بارور و تکثیر شویم! و احساس می کنم چقدر نامهربان است، چقدر می توانم به بچه بدهم. حتی نیک وویچیچ زن و پسر دارد، اگرچه دست و پا ندارد.

وقتی کاری در رابطه با بیمارستان های کودکان انجام می دهم، به این فکر می کنم که هر کسی صلیب خود را برای تحمل دارد. من یک صلیب دارم - عدم وجود خانواده. اما اغلب با افراد مسن شادی ملاقات می کنم که حالشان خوب است. و در عین حال آنها افراد خوب و مؤمنی هستند. و هیچ کس فوت نکرد، هیچ کس به شدت بیمار نشد، خانواده خوب است، بچه ها زنده و سالم هستند.

من نمی توانم بفهمم چرا اینطور است. و توضیحات استاندارد ارتدکس چندان مناسب نیستند.

"مواظب باش، آنتونی" به مردی گفته می شود که قبلاً انتخاب خود را انجام داده است و در مورد غریبه ها می پرسد. از خودم و زندگیم می پرسم. من خودم از نوع رهبانی نیستم، مادرم را هم ترک نمی کنم و او به من اجازه نمی دهد به صومعه بروم.

خیلی ها می گویند غم ها از گناه است. یکی از اعضای کلیسای ما با قاطعیت گفت که او سقط جنین کرده است و به همین دلیل دخترش معلول است. اما، صادقانه بگویم، نمی توانم این «به دلیل گناه» را به خودم نسبت دهم. من عفیف ماندم، حتی کسی را نبوسیدم، چه رسد به اینکه سقط جنین کردم یا مرتکب گناهان کبیره شدم. محکومیت، صحبت های بیهوده و عصبانیت، و همچنین گناهان دیگر - همه آنها وجود دارند، بله، افسوس، اما من واقعاً هیچ کار بدی انجام ندادم.

شاید توضیح دیگر این باشد که او در نهایت یک همسر و مادر وحشتناک خواهد بود. شاید. ولی میتونست خوب باشه! من با همه رابطه مساوی دارم. من بچه ها را دوست دارم و در مدرسه یکشنبه بسیار کار می کنم، بنابراین نمی توانم تصور کنم که تبدیل به یک مادر کاملاً وحشتناک شوم.

همچنین این توضیح که در این دنیا انسان های خوب رنج می برند و گناهکاران به ضیافت می پردازند برای من مناسب نیست، اما در جهان دیگر همه چیز فرق می کند. من دوستان و اقوام خوبی دارم که بسیاری از آنها معتقد و اهل کلیسا هستند. من فکر می کنم همه چیز برای آنها در زندگی آینده خوب خواهد بود.

من چیز اصلی زندگی را ندارم که بتوانم تنهایی را به خاطر آن تحمل کنم. من کاندولیزا رایس نیستم - این یک کار معمولی است، اگر فردا ترک کنم، هیچ اتفاقی نمی افتد. اگرچه من عاشق کار هستم و دیگر نمی توانم برای یافتن تماسم عجله کنم.

وقتی بارها و بارها به صحبت های دوستان باردار و همسران شاد گوش می دهم، همان سوال همچنان مرا عذاب می دهد: «خداوندا، من هم می خواهم! من می توانستم 20 سال است همسر و مادر چند فرزند باشم! چرا این تنهایی را به من دادی؟! وقتی حتی با کسی صحبت صمیمانه ای ندارم. کسی نیست که دستت را بگیرد جز مادربزرگ های معبد. اگرچه حتی آن‌ها هم فرزند و نوه دارند.»

حتی به مرگ و آخرت فکر می کنم... با اندوه. البته می فهمم که می توانستم به جهنم برسم، اما... این سعادت زمینی، تولد و بزرگ شدن بچه ها آنجا نخواهد بود. خیلی ها این شادی را اینجا تجربه می کنند. تقریباً همه من با بچه های زیاد می گویند که دیگر بچه نمی خواهند. بعد از هفتمین، هشتمین و حتی یازدهمین فرزندشان، نمی خواهند و پشیمان نیستند که دیگر نمی توانند به دنیا بیایند.

سوال اصلی من: چگونه اراده خدا را برای خود بپذیریم؟ چگونه از خواستن خانواده و فرزند دست برداریم؟ چگونه با تنهایی خود کنار بیایم؟

پیشاپیش ممنون R.B. النا، 39 ساله، سن پترزبورگ.

احساس تنهایی حداقل یک بار در زندگی هر فردی به وجود آمده است. برخی از افراد از این عارضه سود می برند، در حالی که برخی دیگر برعکس، از آن رنج می برند و از آن رنج می برند. آیا راهی برای مقابله با تنهایی وجود دارد؟ پاسخ های زیادی برای این سوال وجود دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

شایع ترین مشکل تنهایی زنانه است. برای هر دختری این وضعیت دشوار است و حتی ممکن است به دلیل آن دچار عقده حقارت شود. اگرچه، خانم هایی هم هستند که برعکس، زندگی مجردی را کاملا آگاهانه انتخاب می کنند و اصلاً از آن رنج نمی برند.

چگونه یک زن می تواند با تنهایی کنار بیاید؟ برای اینکه همه چیز بسیار آسان تر شود، باید تمام مزایای این شرایط را درک کنید و از ظاهر یا شغل خود مراقبت کنید.

مردان مجرد بسیار کمتر از دختران مجرد هستند. معمولاً اینها لیسانس های متبحری هستند که به تمام مزایای آزادی خود متقاعد شده اند. اما نمایندگانی از جنس قوی تر نیز وجود دارند که از حالت تنهایی افسرده شده اند. چنین مردانی چگونه می توانند با تنهایی کنار بیایند؟ طبق توصیه روانشناسان، فقط باید از زندگی لذت ببرید. در رویدادهای مختلف شرکت کنید، آپارتمان خود را بازسازی کنید، به یک سفر بروید و زندگی با رنگ های جدید خواهد درخشید.

البته کنار آمدن با شرایطی مانند تنهایی برای زندگی بسیار دشوارتر است. اما می توانید مزایای آن را نیز در آن بیابید. اگرچه در این مورد نیز معایب زیادی وجود دارد.

مزایا و معایب تنهایی

چگونه با تنهایی کامل کنار بیاییم؟ اول از همه، ناامید نشوید. تنهایی جنبه های مثبت زیادی دارد. خودتان تصور کنید: به خانه می آیید، هیچکس برای شما رسوایی درست نمی کند. می توانید نگران مشکلات خانوادگی نباشید و خود را وقف ارتقاء نردبان شغلی کنید. هیچ کس از اینکه دیر آمدید یا زمان کمی را با شریک زندگی خود گذراندید عصبانی نمی شود. مزیت مجرد بودن این است که شما کاملاً تنها هستید. شما تمام وقت آزاد خود را به چیزی که واقعا دوست دارید اختصاص می دهید. شما به موفقیت های حرفه ای دست می یابید، به خودآموزی مشغول می شوید، سفر می کنید، فقط برای نیازهای خود پول خرج می کنید و همیشه می توانید با افکار خود خلوت کنید.

اگر اکنون مجرد هستید سعی کنید از این شرایط نهایت استفاده را ببرید و اصلا ناامید نشوید. تنهایی موقتی است - این را به خاطر بسپار. زندگی سرگرم کننده و هیجان انگیز است. در هر مرحله از سرنوشت، ملاقات ها و آشنایان جدید، دوستان و عزیزان جدید در انتظار شما هستند. زمان می گذرد و شما دیگر تنها نخواهید بود: در جایی بسیار نزدیک فردی از نظر روحی به شما نزدیک است و قطعاً به زودی او را ملاقات خواهید کرد.

تعداد زیادی از مردم احساس تنهایی می کنند. تنهایی بر سلامت روحی و جسمی تأثیر منفی می گذارد، زیرا این احساس سیستم ایمنی را سرکوب می کند، خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب را افزایش می دهد و ادراک را مخدوش می کند. اگر در یک شهر کوچک زندگی می کنید و نمی توانید دوستان هم سن و سال خود را پیدا کنید، ممکن است احساس تنهایی کنید. گاهی اوقات تنهایی نتیجه تغییرات زندگی است: جابجایی، تغییر شغل یا موسسات آموزشی. هنگام آماده شدن برای تغییرات بزرگ، این را در نظر داشته باشید. تنهایی می تواند مزمن یا موقت باشد، اما راه هایی برای کنار آمدن با این احساس و خلاص شدن از شر احساسات ناخوشایند وجود دارد.

مراحل

چگونه با احساس تنهایی کنار بیاییم

درک کنید که تنهایی یک احساس است، نه یک واقعیت عینی.تنهایی می تواند احساس رها شدن، انزوا و بی فایده بودن را برانگیزد. یاد بگیرید که چنین موقعیت هایی را بشناسید و به خاطر بسپارید: منظورشان این نیست که این واقعیت است. شما محکوم به احساس تنهایی نیستید.

• احساسات می توانند به سرعت به دلیل شرایط و نگرش تغییر کنند. ممکن است احساس تنهایی کنید، اما بعد متوجه می شوید که نمی خواهید با دوستان خود باشید، بلکه می خواهید با خودتان خلوت کنید. شاید دوستی با شما تماس بگیرد و شما احساس کنید که تنها نیستید.

1. احساسات خود را بپذیرید.آنها را نادیده نگیرید - آنها به شما می گویند که چه چیزی در زندگی شما خوب است و چه چیزی بد است. مانند سایر احساسات، باید به خود اجازه دهید که احساس تنهایی کنید. ممکن است احساس ناراحتی فیزیکی کنید یا بخواهید گریه کنید و این طبیعی است. به خودتان اجازه دهید که احساس تنهایی کنید و در صورت لزوم گریه کنید.

   نگرش خود را تغییر دهیداگر فکر می کنید که تنها هستید و تنها هستید، به احتمال زیاد فقط باعث ایجاد تداعی های منفی در شما می شود. افکار بد بلافاصله به وجود می آیند و شما شروع به شک در ارزش خود می کنید، احساس بی ارزشی می کنید و از نظر عاطفی و جسمی خسته می شوید. برای جلوگیری از افتادن در این تله، سعی کنید نگرش خود را تغییر دهید. وضعیت خود را نه به عنوان تنهایی، بلکه به عنوان تنهایی درک کنید. فرصت خلوت با خود را به عنوان راهی برای آرامش و بازیابی قدرت خود ببینید. با یادگیری لذت بردن از تنهایی، بهتر می توانید با تنهایی کنار بیایید.

   • از این زمان برای شناخت بهتر خود استفاده کنید: مجله، مدیتیشن، خواندن کتاب هایی که مورد علاقه شما هستند.
   • گاهی اوقات تنهایی اجتناب ناپذیر است (مثلاً پس از نقل مکان به شهر یا کشور دیگری). این واقعیت را بپذیرید که باید با خودتان خلوت کنید و به یاد داشته باشید که همیشه اینطور نخواهد بود. از تجربه جدید لذت ببرید.

2. به خودت رحم کنبه یاد داشته باشید که تنهایی برای همه آشناست و همه را تا حدودی تحت تاثیر قرار می دهد. تنهایی بخشی از زندگی انسان است. تصور کنید دوستی به شما می گوید که تنهاست. چگونه پاسخ می دهید؟ تو چی میگفتی؟ سعی کنید با خودتان مهربان باشید. به خود اجازه دهید برای کمک به دیگران مراجعه کنید.

   • در تنهایی چیزی برای خجالت وجود ندارد - دیر یا زود همه مردم با این احساس روبرو می شوند، بنابراین نباید از این بابت ناراحت باشید. نسبت به خود درک نشان دهید و برای کسانی که تنها هستند ابراز همدردی کنید.

3. از خود بپرسید که چه چیزی را از دست داده اید.تنهایی به شما کمک می کند بفهمید در زندگی چه چیزی را از دست می دهید و چه می خواهید. ممکن است با افراد احاطه شده باشید، سبک زندگی فعالی داشته باشید، اما همچنان احساس تنهایی کنید. تنهایی گاهی فقدان ارتباطات اجتماعی نیست، بلکه فقدان ارتباطات عاطفی عمیق است. به آنچه دوست دارید در زندگی خود داشته باشید فکر کنید.

   • لحظاتی را که احساس تنهایی می کنید یادداشت کنید. ممکن است در طول رویدادهای شلوغ یا در خانه زمانی که تنها هستید در بدترین حالت خود باشید. به این فکر کنید که چه چیزی ممکن است احساس تنهایی شما را کاهش دهد. شاید بتوانید یکی از دوستانتان را به مراسم ببرید و وقتی در خانه خلوت هستید، به خواهرتان زنگ بزنید یا فیلم تماشا کنید. راه حل های ممکن برای این مشکل بیابید (اما تصور نکنید که برای حل همه مشکلات خود به دوست پسر یا دوست دختر نیاز دارید).

4. غلبه بر کمرویی و شک به خود را آغاز کنید.به یاد داشته باشید که افراد با مهارت های ارتباطی متولد نمی شوند، همه آنها در روند رشد ظاهر می شوند و این عادلانه است مهارت ها، نه ابرقدرت ها کمرویی و شک به خود اغلب نتیجه نگرش های نادرست یا ترس از ارتباط است. به یاد داشته باشید که برای راضی کردن مردم لازم نیست کامل باشید. اگر نسبت به خود مطمئن نیستید، سعی کنید به اطراف نگاه کنید تا حواس خود را از افکار و احساسات خود منحرف کنید. توجه خود را روی طرف مقابل متمرکز کنید و به حرف او گوش دهید نه خودتان.

   • به یاد داشته باشید که اشتباه کردن در هنگام برقراری ارتباط اشکالی ندارد. همه آنها را دارند!
   • مردم کمتر از آنچه شما فکر می کنید به اشتباهات توجه می کنند. بیشتر اوقات، مردم آنقدر درگیر خود و ترس هایشان هستند که به سادگی زمانی برای توجه به ناامنی های دیگران ندارند.
   • برای مقالاتی در مورد چگونگی غلبه بر کمرویی، به wikiHow مراجعه کنید.

5. با ترس از طرد شدن مبارزه کنید.گاهی اوقات به نظر می رسد که یک فرد بهتر است به طور کامل از ارتباط امتناع کند تا اینکه طرد شود. این ترس ناشی از عدم اعتماد به مردم است. شاید در گذشته به شما خیانت شده است و از اعتماد کردن به مردم یا دوست یابی می ترسید. شما صدمه دیده اید، اما مهم است که به یاد داشته باشید که همه دوستان به شما خیانت نمی کنند. به دنبال دوستان جدید باشید.

   • طرد شدن همیشه به معنای آدم بد بودن نیست. شاید کسی به سادگی وقت نداشته باشد که به شما توجه کند یا متوجه نشده باشد که شما می خواهید چت کنید.
   • به یاد داشته باشید که نه هر کسی که ملاقات می کنید شما را دوست نخواهد داشت و نه همه شما را دوست خواهند داشت. این خوبه.

   چگونه بر تنهایی غلبه کنیم

   1. روی مهارت های ارتباطی خود کار کنید.ممکن است احساس تنهایی کنید زیرا به مهارت های ارتباطی خود اعتماد ندارید. شروع کنید به لبخند زدن به دیگران، تعریف کردن از آنها، شروع گفتگو با غریبه ها (یک فروشنده در یک فروشگاه، یک باریستا در یک کافه، یک همکار).

      نحوه گوش دادن را بدانیدارتباط فقط در مورد توانایی صحبت کردن نیست. همچنین گوش دادن به صحبت های فردی که صحبت می کند بسیار مهم است. سعی نکنید پاسخ های بی نقصی پیدا کنید و منتظر فرصتی نباشید تا خودتان شروع به صحبت کنید - به این ترتیب شما مرکز توجه خواهید بود نه گوینده. بهتر است به موضوع گفتگو ابراز علاقه کنید و از فرد سؤالات جدیدی بپرسید.

   2. با افراد جدید آشنا شوید.به دنبال افرادی با علایق مشابه باشید که بتوانید با آنها کنار بیایید. سوالاتی (در مورد خانواده، حیوانات خانگی، علایق و غیره) بپرسید تا فرد را بهتر بشناسید و به سوالاتی که از شما می پرسند پاسخ دهید.

      • از طریق کار داوطلبانه با مردم آشنا شوید. اگر عاشق حیوانات هستید، در یک پناهگاه داوطلب شوید. در آنجا با افراد همفکر ملاقات خواهید کرد و چیزهای زیادی برای صحبت خواهید داشت.
      • حلقه ای از افراد با علایق مشابه پیدا کنید. اگر به بافتنی علاقه دارید، به احتمال زیاد افرادی در شهر شما هستند که این کار را نیز دوست دارند. به دنبال جوامعی از افراد در اینترنت باشید.
      • wikiHow همچنین مقالاتی در مورد چگونگی پیدا کردن دوستان جدید دارد.

   3. دوست شدن.داشتن دوستان قابل اعتماد در شهری که در آن زندگی می کنید بسیار مهم است. روابط دوستانه روحیه شما را بالا می برد، سطح استرس را کاهش می دهد و حمایت لازم را فراهم می کند. با افرادی معاشرت کنید که می توانید به آنها اعتماد کنید، به شما وفادار هستند و به شما الهام می بخشند. به یاد داشته باشید که شما نیز باید ویژگی هایی را داشته باشید که می خواهید در دوستان خود مشاهده کنید.

      • آدم صمیمی باشید اگر برایتان سخت است که در جمع دوستان خود باشید، به احتمال زیاد این افراد دوستان شما نیستند. دوستان شما را برای آنچه که هستید، همراه با تمام خصوصیات و ترجیحات شما دوست دارند. اگر پیدا کردن زبان مشترک با فردی برایتان دشوار است یا احساس می‌کنید باید تلاش زیادی برای این کار انجام دهید، بهتر است به دنبال شرکت دیگری باشید.
      • همان دوستی باش که آرزو می کنی داشته باشی. به خصوصیاتی که دوست دارید فکر کنید و کارهای خوبی برای دوستانتان انجام دهید.

   4. یک حیوان را از یک پناهگاه به فرزندی قبول کنید.یک سگ یا گربه (یا هر حیوان دیگری) از پناهگاه شما را همراهی خواهد کرد. افرادی که سگ دارند کمتر به افسردگی مبتلا می شوند. آنها بهتر با استرس و اضطراب کنار می آیند.

      • به پناهگاه حیوانات بروید و با سگ یا گربه ای که بی خانمان است ارتباط برقرار کنید. اگر فرصت دارید حیوانی را برای خود بپذیرید.
      • البته پذیرش یک حیوان مسئولیت بزرگی است. برای اطمینان از اینکه حیوان خانگی شما در خانه جدید خود رشد می کند، باید بتوانید عادات و برنامه خود را مطابق با نیازهای حیوان خانگی خود تغییر دهید.

   5. در جلسات روان درمانی شرکت کنید.گاهی درد تنهایی غیر قابل تحمل می شود و انسان به تنهایی نمی تواند مشکلات خود را دریابد. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند بر اضطراب اجتماعی غلبه کنید، احساسات خود را در مورد خیانت ها و بی اعتمادی های گذشته درک کنید، مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشد و به زندگی خود ادامه دهید. مراجعه به یک درمانگر می تواند اولین قدم برای رسیدن به زندگی مورد نظر شما باشد.

      • مقالاتی در مورد نحوه انتخاب روان درمانگر بخوانید.
   • ببینید چه رویدادهایی در شهر شما اتفاق می افتد. مطمئناً می توانید در جلسات مختلف و رویدادهای دیگر شرکت کنید.
   • در صورت فوت دوستان یا آشنایان نزدیک خود ابراز همدردی کنید. یک نامه بنویس. یک نفر را به شام ​​دعوت کنید و از او بخواهید در مورد فردی که مرده است به شما بگوید. با دقت گوش کنو در مورد خودتان صحبت نکنید.
   • با لبخند و کلمات محبت آمیز به افرادی که انتظار سلام و احوالپرسی ندارند سلام برسانید - مثلا فروشنده بلیط مترو، صندوقدار، پارکینگ. برایشان روز خوبی آرزو کنید.

   هشدارها

   • زمان زیادی را در اینترنت صرف نکنید. ممکن است به نظرتان برسد که با افراد واقعی ارتباط برقرار می کنید، اما این افراد بسیار دور هستند و نمی توانید ارتباط زنده ای را که از دست می دهید جایگزین کنید. سعی کنید به صورت آنلاین دوستان پیدا کنید، اما اجازه ندهید اینترنت زندگی واقعی شما را از بین ببرد.

تعداد بسیار کمی از مردم می توانند صمیمانه از تنهایی لذت ببرند - به عنوان یک قاعده، اکثر ما زیر بار این حالت هستیم. با این حال، راه هایی برای کمک به مقابله با احساسات در این مورد وجود دارد.

تقریباً همه مردم از تنها ماندن می ترسند و این کاملاً طبیعی است زیرا یک فرد در جامعه زندگی می کند. تجربیات زندگی یک گوشه نشین حتی کودکان را به فکر وا می دارد. با افزایش سن، اضطراب افزایش می یابد و به ترس تبدیل می شود. هر فکری به تنهایی اغلب باعث وحشت ما می شود. این احساسات است که افراد را به انجام اعمال عجولانه سوق می دهد. به عنوان مثال، یک زن می تواند با کسی که حتی خیلی دوستش ندارد ازدواج کند، فقط برای تشکیل خانواده. با این حال، یک مرد می تواند همین کار را انجام دهد.

در چه شرایطی انسان می تواند احساس تنهایی کند؟

افرادی که دوست ندارند با دیگران ارتباط برقرار کنند، به ندرت از تنهایی می ترسند، آنها نیازی به ایجاد رابطه با دیگران ندارند. اغلب، آنها به مکاتبه با شخصی که در کشور دیگری زندگی می کند، یا ملاقات های نادر با عملا تنها دوست خود راضی می شوند. اگر دوستان زیادی دارید و دوست دارید اغلب اوقات با آنها بگذرانید، به احتمال زیاد نگران این هستید که وقتی همه چیز تمام شود چه احساسی خواهید داشت. در واقع این ترس فقط در سر انسان وجود دارد و در واقع خطر قطع شدن از جامعه را ندارد.

در چه شرایطی احساس تنهایی می کنیم؟ بیشتر اوقات، این فکر که شما کاملاً تنها مانده اید، پس از از دست دادن یکی از نزدیکان رخ می دهد. این می تواند مانند جدایی از یک عزیز یا فقط یک نزاع باشد. در چنین لحظاتی، مهم است که به یاد داشته باشید که وضعیت شما موقتی است و به زودی یا رابطه را بازسازی خواهید کرد یا رابطه جدیدی را شروع خواهید کرد. غلبه بر ترس از اینکه ممکن است دوباره صدمه ببینی و یاد بگیری که اعتماد کنی، بسیار دشوارتر است.

همچنین ممکن است پس از تغییرات عمده، مانند جابجایی یا تغییر شغل، احساس تنهایی کنید، زمانی که ارتباطات قوی با افرادی که برایتان مهم هستند از دست می دهید.

چگونه بفهمیم واقعاً تنها هستید؟

افراد واقعاً تنها بسیار کمتر از کسانی هستند که خود را چنین می دانند. واقعیت این است که ما اغلب مست، یعنی تحت تأثیر احساسات به زندگی خود نگاه می کنیم. این اتفاق می افتد که شخص فقط فکر می کند که هیچ کس به او نیاز ندارد و هیچ یک از دوستانش نمی خواهند با او ارتباط برقرار کنند. در واقع، همه چیز ممکن است دور از مورد باشد.

برای درک این موضوع، باید زمان زیادی را صرف درون نگری کنید. سعی کنید آرام باشید و فکر کنید که آیا حداقل یک نفر در اطراف شما وجود دارد که بتوانید به او بگویید در قلب شما چه می گذرد. همچنین ممکن است، برعکس، کسی به روی شما باز شود. اگر بتوانید در حضور کسی صادق باشید، دیگر تنها نیستید. و اگر دوست یا آشنای شما روح خود را بر شما جاری کند، پس به شما اعتماد می کند، یعنی شما برای او عزیز هستید. همچنین، سعی کنید افکار و فرضیات خود را آزمایش کنید. ممکن است افراد بسیار بیشتری نسبت به آنچه تصور می کنید مایل به توجه به نگرانی های عاطفی شما باشند.

4 مرحله تنهایی

به نوبه خود انواع مختلفی از تنهایی وجود دارد. هر فردی در زندگی خود دوره ای را پشت سر می گذارد که کاملاً تنها است، اما اوضاع به زودی تغییر می کند. این تنهایی موقتی است. اگر فرد نتواند برای مدت طولانی با دیگران رابطه برقرار کند، همه چیز بسیار پیچیده تر می شود. همچنین تنهایی را می توان به چند مرحله تقسیم کرد.

1. بدون عزیز و خانواده

اولین مرحله شرطی تنهایی از دست دادن دوست دختر و خانواده مورد علاقه شماست. این وضعیت تقریباً در زندگی همه افراد اتفاق می افتد. پس از جدایی، فرد می تواند خود را کنار بکشد و روابط با همه عزیزان از جمله خانواده خود را خراب کند. در واقع خلاص شدن از تنهایی در این مرحله بسیار آسان است. به یاد داشته باشید که تمام زندگی شما را با خانواده تان مرتبط می کند و تقریباً هر اختلافی قابل حل است. اگر برعکس، نمی توانید خانواده خود را به خاطر چیزی ببخشید، سعی کنید چیز خوبی را که آنها برای شما انجام داده اند به خاطر بسپارید. سعی کنید جنبه های مثبت والدین، همسر یا سایر اقوام خود را به گونه ای تجزیه و تحلیل کنید که بر جنبه های منفی آن بیشتر باشد.

وقتی صحبت از دست دادن عزیزان می شود، کنار آمدن با جدایی بسیار دشوارتر است. به احتمال زیاد، شما احساس می کنید به شما خیانت شده است و دیگر نمی خواهید به کسی اعتماد کنید. اول از همه، سعی کنید مطمئن شوید که اصلاً زمانی برای فکر کردن به معشوق سابق خود ندارید. در کار یا ورزش غرق شوید، یک سرگرمی جدید پیدا کنید. بعد از مدتی سعی کنید رابطه جدیدی را شروع کنید. سعی کنید زمان زیادی را با شرکت بگذرانید تا تنهایی وارد مرحله دوم نشود.

2. بدون خانواده یا دوستان

پس از اینکه شخص یکی از عزیزان و خانواده خود را از دست می دهد و همچنین در درون خود عقب نشینی می کند و از حل مشکلات خودداری می کند، شروع به از دست دادن دوستان می کند. این مرحله دوم تنهایی است. اگر درک می کنید که در حال حاضر در این مرحله هستید، پس برای ترسیدن و ناامیدی عجله نکنید، بلکه وضعیت را در دستان خود بگیرید.

درک کنید که دوستان کمتری دارید نه به این دلیل که دیگر به خاطر مشکلات شما به شما علاقه ای ندارند، بلکه به این دلیل که خودتان از آنها غافل هستید. وقتی از تماس با آنها امتناع می کنید، یا نمی خواهید وقت خود را با هم بگذرانید، دوستان شروع به احساس رنجش و خیانت می کنند.

به یاد داشته باشید که آنها برای اتفاقی که برای شما افتاده مقصر نیستند و بنابراین نباید به خاطر آن رنج بکشید. راه حلی برای وضعیت آنها وجود دارد و بسیار ساده است. شما باید بیشتر به دوستان خود توجه کنید و شاید برای رفتار خود طلب بخشش کنید. در این صورت نه تنها رابطه را بازسازی خواهید کرد، بلکه در حل مشکلات دیگر نیز کمک خواهید گرفت.

3. اصلاً کسی نزدیک نیست

پس از اینکه خانواده، دوست دختر یا همسر، دوستان خود را از دست دادید، ممکن است از خود و سایر عزیزان خود دور شوید. شما دیگر نمی توانید با همکاران ارتباط برقرار کنید، به این معنی که در حوزه دیگری از زندگی خود تنها خواهید بود. در این مرحله به احتمال زیاد می خواهید از تنهایی خلاص شوید، اما پیدا کردن زبان مشترک با دیگران برایتان سخت خواهد بود. با این حال، بهترین راه برای بازگرداندن زندگی به مسیر درست، گذراندن وقت در شرکت است. سعی کنید آشنایی های جدیدی پیدا کنید. در برخی دوره های گروهی ثبت نام کنید تا بتوانید در فضایی آرام با مردم ارتباط برقرار کنید. همچنین می توانید با فردی از شهر خود به صورت آنلاین ملاقات کنید. با این حال، به یاد داشته باشید که شما قطعا باید دوست قلم خود را در زندگی واقعی بشناسید، و نباید این لحظه را به تاخیر بیندازید.

4. کاملا از جامعه بریده شده اید.

متأسفانه ترس از طرد شدن، انسان را از رهایی از تنهایی باز می دارد. پس از مدتی مشخص، او کاملاً تنها می ماند. برخی از افرادی که در این مرحله از تنهایی هستند، سال ها از بیرون رفتن خودداری می کنند. آنها فقط با فروشندگان در فروشگاه ها یا پیک ها تماس می گیرند. برخی از آنها ممکن است این سبک زندگی را دوست داشته باشند، اما به یاد داشته باشید، همه چیز همیشه می تواند تغییر کند. اگر احساس می کنید که نمی توانید دوستی را در خیابان یا آنلاین پیدا کنید، با یک روانشناس قرار ملاقات بگذارید.

اگر واقعا تنها هستید

اگر مدت طولانی است که از تنهایی رنج می برید، به احتمال زیاد خودتان را به خاطر موقعیتتان سرزنش می کنید. بر این اساس، شما عزت نفس ضعیفی دارید و در اطرافیان خود افراد بدخواه نیز می بینید. اول از همه، باید درک کنید که اگر شخصی دوستان یا عزیزانی نداشته باشد، به این معنی نیست که مشکلی برای او وجود دارد. شما همیشه می توانید فردی را که از نظر روحی نزدیک است پیدا کنید، فقط بیشتر از خانه بیرون بروید، خودتان را توسعه دهید و سپس دیگران شما را فردی بسیار جالب و همه کاره خواهند یافت. همچنین، نه تنها باید آشنایی های جدید ایجاد کنید، بلکه باید سعی کنید روابط قدیمی خود را تجدید کنید. به احتمال زیاد، می توانید دوباره با یک همکلاسی یا همکلاسی سابق دوست شوید.

چگونه با احساس تنهایی کنار بیاییم

اگر در واقع افراد زیادی در اطراف شما وجود دارند، چه نزدیک و چه غیر صمیمی، اما در عین حال احساس تنهایی شما را رها نمی کند.

اگر همیشه افراد زیادی در اطراف شما هستند، اما هیچ یک از آنها دوست، حمایت و پشتیبانی شما نیستند، به احتمال زیاد شما به سادگی اجازه نمی دهید دیگران به شما نزدیک شوند. یعنی شما خودتان نمی توانید با آنها صمیمانه رفتار کنید و همچنین اجازه ندهید که آنها باز شوند. سعی کنید به خود یادآوری کنید که حتی اگر کسی در گذشته به شما صدمه زده باشد، اکنون در زندگی شما نیست. به احتمال زیاد، در حال حاضر یک دختر در کنار شما وجود دارد که هرگز به شما آسیب نمی رساند و همچنین دوستی که از شما حمایت می کند. روابط با مردم همیشه یک خطر است، اما تقریبا همیشه موجه است.

چگونه می توان با تنهایی کنار آمد و آیا اصلاً ارزش انجام آن را دارد؟

البته مجرد بودن همیشه بد نیست. می توانید سعی کنید با شرایط خود کنار بیایید یا شرایط را تغییر دهید. برای اینکه خودتان تصمیم بگیرید کدام موقعیت را انتخاب کنید، باید تمام جوانب مثبت و منفی زندگی به عنوان یک فرد مجرد را بسنجید و سپس تصمیم بگیرید که کدام نوع زندگی برای شما مناسب است.

تعداد کمی از مردم می دانند که تنهایی تأثیر منفی بر سلامتی دارد. افراد گوشه نشین تقریبا همیشه از اعتیاد به الکل رنج می برند. علاوه بر این، آنها پرخوری می کنند یا برعکس، غذای معمولی را فراموش می کنند و همچنین سیگار می کشند. همچنین مشکلاتی در سیستم عصبی وجود دارد، زیرا همه احساسات و عواطف بیان نشده باقی می مانند و به فرد ظلم می کنند. به همین دلیل افراد مجرد دائماً افسرده می شوند. همچنین عزت نفس او به شدت پایین می آید و بی اعتمادی او به دیگران افزایش می یابد.

از سوی دیگر، تنهایی به فرد این امکان را می دهد که خود و جهان بینی اش را تحلیل کند. بسیاری از زاهدان به کوه ها یا مناطق دورافتاده دیگر می روند تا در درون خود هماهنگی پیدا کنند و مراقبه کنند. همچنین تنها زندگی کردن به شما این امکان را می دهد که از سرعت سریع زندگی در دنیا فاصله بگیرید. برخی افراد تنهایی را با هوای تازه مرتبط می دانند. در این دوره از زندگی است که فرد شروع به درک واقعی فضای شخصی می کند و همچنین یاد می گیرد که از آن قدردانی کند.

توصیه یک روانشناس: چگونه بر افسردگی در میان تنهایی غلبه کنیم

بسیاری از مردم بر این باورند که در صورت برقراری ارتباط زیاد با دیگران می توانند بر افسردگی طولانی مدت غلبه کنند. این درست است، اما یک شرط کوچک وجود دارد. حمایت بیرونی قطعا مورد نیاز است، اما همچنین لازم است فردی که از تنهایی رنج می‌برد شروع به تغییر دنیای درونی خود کند. از افکار خود شروع کنید و آنها را تحلیل کنید. به محض اینکه متوجه شدید که افکار شما در حال حاضر فقط افسرده کننده هستند، آنها را متوقف کنید. سعی کنید مثبت فکر کنید، به زودی این به یک عادت تبدیل خواهد شد. همچنین قدم به قدم شروع به حل مشکلات خود کنید، می توانید در این مورد از عزیزانتان کمک بخواهید. همچنین با یک روانشناس صحبت کنید. برای شروع، قرارهای شخصی بگذارید و بعداً سعی کنید در جلسات گروهی شرکت کنید، جایی که می توانید دوستانی پیدا کنید و شاید برای همیشه از تنهایی خلاص شوید.